φωσφοριζέ μανιτάρι γένος Mycena

Λένε οτι το 1840 έκανε την εμφάνισή του το φωσφοριζέ μανιτάρι κι απο τότε κανείς δεν το είχε ξαναδεί, μέχρι πρόσφατα. Δεν ακούγεται λίγο σαν ένα μαγικό ταξίδι στον χρόνο ή στην χώρα του ποτέ με τον Πήτερ Παν? Έτσι ένιωσα όταν το διάβασα. Λένε, λοιπόν, οτι αυτό το μανιτάρι βρέθηκε κάπου στα βάθη της Βραζιλίας και φαίνεται στο σκοτάδι. Μέσα στην μέρα αν περάσεις από δίπλα του θα δεις ενα συνηθισμένο μανιτάρι και δεν θα κοιτάξεις δεύτερη φορά (εκτός αν είσαι λάτρης των μανιταριών) αλλά το βράδυ όλα αλλάζουν. Η νύχτα φωτίζεται (και αναρωτιέμαι αν κάνει και πάρτυ) από αυτά τα ιδιαίτερα μανιτάρια.

Το φωσφορειζέ μανιτάρι εντωπίστηκε πρώτη φορά από τον Άγγλο βοτανολόγο George Gardner (που το επίθετό του μας θυμίζει και τον κηπουρό στ’Αγγλικά, «gardener». Τις απολαμβάνω αυτές τις συμπτώσεις!) όταν το είδε στα χέρια αγοριών που έπαιζαν στους δρόμους χωριού στην Goiάs της κεντρικής Βραζιλίας. Και ως δια μαγείας το φωσφοριζέ μανιτάρι δεν το ξαναείδε από τότε κανείς.

Όλα αυτά ξεχάστηκαν για 170 χρόνια όταν, το 2002, ο Βραζιλιάνος χημικός Cassius Stevani έπεσε πάνω στις ανακαλύψεις του Gardner. Το 2005 άλλαξαν πολλά. Ερευνητές (Izar & Fragaszy) που μελετούσαν πιθήκους στο βάθος της Βραζιλίας είδαν κάτι να φωσφορίζει στην βάση φοινικόδεντρων. Οι μελετητές μαζί με τον χημικό συνειδητοποίησαν οτι βρήκαν το χαμένο φωσφοριζέ μανιτάρι του βοτανολόγου μας. Η έκπληξή τους ήταν οτι οι κάτοικοι γνώριζαν γι αυτό το μανιτάρι (κρίμα που οι επιστήμονες δεν ρώτησαν ποτέ παρά μόνο όταν το είδαν!) και του είχαν δώσει και όνομα «το λουλούδι της καρύδας», αφού το συναντούσαν στις βάσεις από μικρά φοινικόδεντρα. Οι επιστήμονες το ονόμασαν Neonothophanus gardneri, προς τιμήν του Άγγλου βοτανολόγου που το πρωτοανακάλυψε (τα παιδιά που έπαιζαν με αυτό καμία αναφορά δυστυχώς!) και η ιδιαιτερότητά του, σε σχέση με τα άλλα, είναι ότι έχει ένα σημαντικό μέγεθος (η διάμετρός του μπορεί να φτάσει τα 7.5 εκ.) και έχει αρκετά δυνατό φως (μπορείς να διαβάσεις εφημερίδα σε σκοτεινό δωμάτιο, αν το κρατήσεις δίπλα στην εφημερίδα), όπως μας λέει ο Δρ. Desjardin (ειδικός στους μύκητες - από το πανεπιστήμιο του San Francisco. Και εδώ ναι, θα ξανασχολιάσω οτι το «jardin» στα γαλλικά σημαίνει κήπος. Μήπως το όνομά τους ήταν και η έμπνευσή τους? Λύπάμαι αλλά δεν μπόρεσα να το αφήσω ασχολίαστο!).

Διαβάζοντας για τα φωσφοριζέ μανιτάρια, αυτό που μου έκανε μεγάλη εντύπωση (αφού δεν έχω δεί ούτε ένα φωσφοριζέ μανιτάρι) είναι το ότι για τους επιστήμονες αυτό δεν είναι κάτι καινούριο. Υπάρχουν 71 (Ω ναι!) αναγνωρισμένα διαφορετικά είδη που ανήκουν στην κατηγορία «φωσφοριζέ μύκητες». Τα τρία τέταρτα των φωσφοριζέ μανιταριών που έχουν βρεθεί, ανήκουν στο γένος Mycena, μια κατηγορία που τρέφεται αλλά και αποσυνθέτει οργανική ύλη.

Σημαντική πληροφορία για όλους μας... αν δείτε φωσφοριζέ μανιτάρια, μην τα φάτε για να δείτε αν θα φωσφορίζει η κοιλιά σας γιατί οι επιστήμονες συμφωνούν οτι είναι δηλητηριώδη! Οπότε, προσοχή! Απλά φωτογραφίστε τα και μιλήστε γι αυτά στους φίλους σας!

Το πώς φωσφορίζουν είναι ακόμα άγνωστο στους μελετητές και ερευνητές αλλά είναι γνωστό οτι φωσφορίζουν γύρω στις 14 ώρες την ημέρα, όσο είναι διαθέσιμο το νερό και το οξυγόνο. Επίσης, πιστεύουν οτι η αιτία που φωσφορίζουν είναι η λουσιφεράση, το ίδιο ένζυμο που έχουν βρει στις πυγολαμπίδες, χωρίς, όμως, να το έχουν βρει στα μανιτάρια.

Γιατί, όμως, φωσφορίζουν τα μανιτάρια? Ένας από τους λόγους που έχει σκεφτεί ο επιστήμονας μας από το San Francisco, ο Dr. Desjardin, είναι για να προσελκύουν τα νυκτόβια ζώα, τα οποία με την σειρά τους συμμετέχουν στο να διασκορπιστούν οι σπόροι των μανιταριών. Ένας άλλος λόγος είναι για να προστατεύονται από τους «εχθρούς» τους και να τους κρατάει μακριά. Το σίγουρο είναι οτι ο λόγος αυτός πρέπει να είναι πολύ σημαντικός για τα μανιτάρια αφού καταναλώνουν πάρα πολύ ενέργεια για να δίνουν αυτό το φως. Κάποια από αυτά τα μανιτάρια φωσφορίζουν μέχρι και 24 ώρες την ημέρα με ένα κιτρινο-πράσινο φως.

Να σημειωθεί οτι φωσφοριζέ μανιτάρια έχουν βρεθεί και αλλού, εκτός από την Βραζιλία, όπως είναι το Βόρνεο της Νοτιανατολικής Ασίας, Ιαπωνία, Πουέρτο Ρίκο, Τζαμάικα και Μαλαισία.

Διαβάζοντας όλα αυτά, ζήλεψα λίγο που δεν έχω δει φωσφοριζέ μανιτάρια και που δεν έχω δει την φύση να κάνει το ψυχεδελικό της πάρτυ με τα ιδιαίτερα της χρώματα. Αν κάποιος από εσάς είχε μια τέτοια εμπειρία, θα χαρώ πολύ να την ακούσω, κι ας ζηλέψω. Το φωσφοριζέ μανιτάρι επέστρεψε και βρίσκεται ανάμεσα μας ... απολαύστε αυτή τη φωτεινή εικόνα.

κείμενο Lucy

One Response to φωσφοριζέ μανιτάρι γένος Mycena

world look 22 Ιανουαρίου 2014 στις 3:35 μ.μ.
Λένε οτι το 1840 έκανε την εμφάνισή του το φωσφοριζέ μανιτάρι κι απο τότε κανείς δεν το είχε ξαναδεί, μέχρι πρόσφατα. Δεν ακούγεται λίγο σαν ένα μαγικό ταξίδι στον χρόνο ή στην χώρα του ποτέ με τον Πήτερ Παν?
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις

Προσθήκη σχολίου