Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, θυμάμαι τη μάνα μου και το πατέρα μου να μου λένε να μην μπαίνω σε αυτοκίνητο που ο οδηγός είναι υπό την επήρεια μέθης. Φαντάζομαι οι περισσότεροι γονείς αυτό συστήνουν στα παιδιά τους. Τότε γιατί πολλοί πίνουν και οδηγούν; Άραγε οι δικοί τους γονείς, δεν τους το είπαν; Τελικά τι φταίει; Η έλλειψη πληροφόρησης; Η τηλεόραση; Άραγε πόσοι γνωρίζουν πως τα 2/3 των θανατηφόρων τροχαίων οφείλονται σε αυτό το διάολο που λέγεται ποτό;

Αρχικά ας δούμε τι συμβαίνει στο ανθρώπινο σώμα μετά από τη κατανάλωση κάποιας ποσότητας οινοπνεύματος. Το οινόπνευμα όταν εισέλθει στον οργανισμό περνά στο στομάχι και προκαλεί αυξημένη έκκριση γαστρικών υγρών. Από εκεί περνά στο λεπτό έντερο, από όπου απορροφάται ταχύτερα. Από εκεί κατευθύνεται στο αίμα και διαχέεται καθαρό σε όλο το σώμα. Το οινόπνευμα επιδρά κυρίως στο νευρικό σύστημα του οργανισμού. Τα αποτελέσματα του, πολλά. Εξασθενεί η μνήμη και η αντίληψη, χάνεται ο ειρμός της σκέψης και διαταράσσεται η ομιλία. Σύμφωνα με άρθρο του περιοδικού Journal of Neuropsychopharmacology μετά τη κατανάλωση του πρώτου ποτού δυσκολεύεται ο οδηγός να παραμείνει σε μια λωρίδα κατά την οδήγηση, ενώ στο δεύτερο ποτό αγνοεί πως το αυτοκίνητο μπορεί να κατευθύνεται σε ένα χαντάκι και συνεχίζει αμέριμνος.

Ποιοι είναι οι λόγοι που κάποιος πίνει; Έχουν γίνει πολλές έρευνες σύμφωνα με τις οποίες πίνουν κυρίως για λόγους κοινωνικότητας( σε ποσοστό 71%).Οι ηλικίες που καταναλώνουν οινοπνευματώδη ποτά ποικίλει. Συνήθως ξεκινούν στα 17.

Το ουσιαστικό πρόβλημα της κοινωνίας είναι η έλλειψη παιδείας. Οι περισσότεροι πιστεύουν πως κανένας δεν θα πάθει τίποτα όσο και να τρέχει, όσο και να πιεί. Και το χειρότερο; Πιστεύουν πως ποτέ δεν θα συμβεί σε αυτούς. Νομίζουν πως είναι οι θεοί της ασφάλτου. Πως μπορούν να τρέχουν, να κάνουν μαγκιές και πάντα να τη βγάζουν καθαρή. Δυστυχώς όμως, δεν είναι έτσι. Απλά είναι θέμα χρόνου το πότε θα βλάψουν κάποιο συνάνθρωπο τους ή τον ίδιο τους τον εαυτό. Και καλά, τον εαυτό του ο καθένας είναι ελεύθερος να τον διαθέσει όπως θέλει. Ο άλλος όμως τι φταίει; Γιατί να κλείσεις ένα σπίτι ;

Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να μπούμε στη θέση κάποιου που έχασε άδικα το παιδί του ή κάποιο δικό του. Φαντάσου να έχεις ένα παιδί και να το μεγαλώνεις με όλη σου την αγάπη. Να μεγαλώνει, να πετυχαίνει πράγματα, εσύ να το καμαρώνεις και ξαφνικά να βρίσκεται κάποιος που αποφάσισε να πιεί και να οδηγήσει και να στο σκοτώσει. Μπορείς να μπεις στη θέση αυτού του γονιού; Σκέψου απλά πόσο πόνο μπορείς να προκαλέσεις, με μια σου απόφαση. Τι μπορεί να ανακουφίσει αυτό το γονιό; ΤΙΠΟΤΑ. Ότι και να του προσφέρεις δεν μπορείς να του δώσεις πίσω το παιδί του. Πως θα ένοιωθες αν ήξερες πως ο δολοφόνος του παιδιού σου είναι ελεύθερος να ζήσει τη ζωή του , ενώ στέρησε τη ζωή ενός αθώου πλάσματος ; Και αναφέρομαι σε αυτό γιατί πιστεύω πως πρέπει να αλλάξει η νομοθεσία γύρω από αυτό. Ο νόμος πρέπει να γίνει αυστηρότερος. Τα τροχαία κατά τη δική μου άποψη είναι εγκλήματα και όχι δυστυχήματα.

Δεν πιστεύω ούτε στην κακιά ώρα, ούτε στο θέλημα του Θεού. Πιστεύω μόνο στη αδιαφορία των ανθρώπων και στη έλλειψη σωστής ενημέρωσης. Πόσο άδικο είναι όμως, εσύ να μην σκέφτεσαι και εγώ να πενθώ κάποιο δικό μου; Γιατί τίποτα δεν μπορεί να αναπληρώσει την απώλεια ενός ανθρώπου. Κάποιος κάνει τον έξυπνο, τον άντρα, τον ατρόμητο και κάποιος άλλος υποφέρει για αυτόν που έχασε. Αλλά η ζωή κάποιες φορές είναι πολύ άδικη.

Θεωρώ πως πρέπει να υπάρξει μεγαλύτερη ενημέρωση (και ειδικά στους νέους ανθρώπους) για τα αποτελέσματα της μέθης σε συνδυασμό με την οδήγηση. Να μάθουν πως η ζώνη στο αυτοκίνητο και το κράνος στις μηχανές δεν είναι αξεσουάρ αλλά μέσα προφύλαξης της ανθρώπινης ζωής. Να επισκεφθούν οικογένειες που πενθούν τους ανθρώπους τους και να καταλάβουν που μπορεί να οδηγήσει μια λάθος απόφαση. Να καταλάβουν πως πρέπει επιτέλους να γίνουν υπεύθυνοι και ώριμοι πολίτες.

Αφιερωμένο στον Άλκη Καρτάλη, ένα 19χρονο παιδί που έχασε άδικα τη ζωή του από έναν ασυνείδητο μεθυσμένο οδηγό που τον χτύπησε και τον παράτησε αβοήθητο τα ξημερώματα της 14^ης Οκτωβρίου 2012.