ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ; ΜΟΡΦΟΛΟΓΙΑ
Η γνήσια αλόη (Aloe Barbadensis Miller) είναι φυτό που ανήκει στην κατηγορία των κρίνων (liliacaeae). Πιθανότατα το όνομά της να προέρχεται από την αραβική λέξη alloeh που σημαίνει ¨πικρή και γυαλιστερή ουσία¨. Το ¨Vera¨, που στα λατινικά σημαίνει ¨αληθινό¨, προστέθηκε στην ονομασία της αργότερα για να διαχωριστεί η θέση της από τα υπόλοιπα είδη. Υπάρχουν περίπου 250 είδη φυτών αλλά μόνο η ¨ Αloe Vera¨ έχει αποκτήσει τεράστια φήμη, αφού μπορεί να αξιοποιηθεί από το χώρο της φαρμακευτικής και της κοσμητολογίας λόγω της χαμηλής οξύτητας που διαθέτει. Κατάγεται από την Αφρική και συγγενεύει με το κρεμμύδι το σκόρδο και το σπαράγγι. Έχει πλατιά φύλλα, ελαφρώς αγκαθωτά στο περίγραμμά τους. Το χρώμα της είναι συνήθως πράσινο με ορισμένες ποικιλίες να έχουν λευκές κηλίδες στο φύλλο του φυτού. Κάποιες ποικιλίες έχουν ακόμα και ελαφρώς γκρι απόχρωση.
Τα φύλλα της αλόης περιέχουν ζελέ, την πηγή των ευεργετικών ουσιών του φυτού. Περιέχει βιταμίνες ( Ε, C ),πολυσακχαρίτες , λεκτίνες, και γενικότερα ένα ευρύ φάσμα θεραπευτικών ουσιών. Το είδος είναι γνωστό για τη χρήση του σε εναλλακτικές θεραπείες με χρήση φυτών. Το ύψος μιας αλόης είναι συνήθως 60 με 70 εκατοστά, μπορεί όμως να φτάσει τα 100 εκατοστά( ίσως και παραπάνω αλλά πιο σπάνια ). Το καλοκαίρι βγάζει ένα και μόνο άνθος το οποίο συνήθως ξεπερνάει κατά τρεις φορές το ύψος του φυτού.
Ένα φύλλο αλόης αποτελείται:
από το φλοιό, ο οποίος είναι υπεύθυνος για τη φωτοσύνθεση του φυτού. Στο φλοιό γίνεται η σύνθεση των θρεπτικών συστατικών που έχει η αλόη. Ο φλοιός είναι ουσιαστικά δέσμες ινών σε όλο το μήκος του φύλλου που καλύπτονται από επιδερμοειδή κύτταρα.
Από τον υποφλοιώδη χιτώνα, πιο απλά ένα στρώμα τετανοειδούς αλοϊνης με σκούρο κίτρινο χρώμα. Πρόκειται για το κίτρινο υγρό ενδιάμεσα στο φλοιό και το ζελέ του φυτού. έχει υπόπικρη γεύση και όσοι ασχολούνται με την καλλιέργεια αλόης υποστηρίζουν ότι η αλοϊνη ή ρητίνη, λειτουργεί ως σώμα προστασίας για το φυτό από ζώα και έντομα.
Το τελευταίο στρώμα είναι το πλούσιο σε συστατικά και φαρμακευτικές ιδιότητες ζελέ της αλόης ή ¨κολλώδες στρώμα¨.
ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ
Χρειάστηκαν ατελείωτες ώρες επιστημονικών αναλύσεων για να μπορούμε εμείς σήμερα να απολαμβάνουμε τα οφέλη από ένα φυτό με θαυματουργές σχεδόν ιδιότητες. Το ζελέ που περιέχουν τα φύλλα της αλόης αποτελείται από 200 περίπου γνωστά συστατικά. Οι ιδιότητες της οφείλονται κυρίως στη συνεργεία των συστατικών της. Με αυτό το τρόπο ενισχύεται η δράση της.Ένα από τα συστατικά που αξίζει να αναφέρω είναι οι γλυκοπρωτεϊνες που αναστέλλουν τον πόνο και τη φλεγμονή. Επίσης η αλόη περιέχει ανθρακινόνες και σαλικυλικά, ουσίες που εμπεριέχονται στην ασπιρίνη και έχουν επίσης την ιδιότητα να καταπραΰνουν τον πόνο.
Η αλόη περιέχει ένα ακόμα ισχυρό συστατικό, τη B-sitosterol. Η ουσία αυτή έχει την ιδιότητα να διατηρεί τη χοληστερίνη σε χαμηλά επίπεδα. Ακόμα, η κατανάλωση αλόης βοηθά στη μείωση των επιπτώσεων του καπνίσματος.
Λόγω της υψηλής της περιεκτικότητας σε βιταμίνη c και στην ουσία ακεμανάννη, ενισχύει το ανοσοποιητικό, κυκλοφορικό και πεπτικό σύστημα. Επιστήμονες χρησιμοποίησαν αλόη σε ασθενείς με καρκίνο και AIDS. Ενδεχομένως να μειώνει και τον κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων.
Άλλη ιδιότητα της αλόης
Άλλη ιδιότητα της αλόης είναι η επούλωση πληγών, εγκαυμάτων, εκζεμάτων, και πολλών ακόμα δερματικών παθήσεων, χάρη στο γαλακτικό μαγνήσιο που περιέχει. Η ουσία αυτή μπορεί να αναστείλει τις ισταμηνικές αντιδράσεις του οργανισμού με αποτέλεσμα να μπορούμε να τη χρησιμοποιήσουμε σε όποια περίπτωση θα χρησιμοποιούσαμε κορτιζόνη, χωρίς όμως τις παρενέργειες της κορτιζόνης. Χρησιμοποιήστε το ζελέ και στη περίπτωση που έχετε αιμορροΐδες.
Η αλόη έχει υψηλή περιεκτικότητα σε ψευδάργυρο, κάλλιο, ασβέστιο, βιταμίνη Ε. Αυτά τα στοιχειά σε συνδυασμό με το ότι το ζελέ της μπορεί να απορροφηθεί άμεσα από το δέρμα, πολύ γρηγορότερα από το νερό, της δίνουν την ιδιότητα να επουλώνει ταχύτατα πληγές αφού όλα τα παραπάνω δημιουργούν μια μεμβράνη που παγιδεύει τα ερυθρά αιμοσφαίρια.
Το ζελέ της αλόης έχει την ιδιότητα να διεισδύει βαθιά στο δέρμα καθαρίζοντας το ενώ παράλληλα λειτουργεί σαν τοπικό αναισθητικό. Βοηθά στην ανάπτυξη νέων κυττάρων και την παραγωγή κολλαγόνου . αυτό την καθιστά το πρώτο σε χρήση συστατικό στο χώρο της κοσμητολογίας. Έχει επίσης αντιμυκητιακή και αντιβακτιριδιακή δράση όταν εφαρμοστεί σε αρκετή ποσότητα στην προσβεβλημένη περιοχή. Μετά από έρευνες του πανεπιστημίου της Οκλαχόμα, η αλόη μπορεί να μειώσει τις επισκέψεις στον οδοντίατρο, καθώς βοηθά σημαντικά στη στοματική υγιεινή.
Η ρητίνη, που βρίσκεται στο δεύτερο στρώμα του φύλλου της αλόης, έχει ισχυρές καθαρτικές ιδιότητες, αν καταναλωθεί σε ποσότητα περίπου 30-40 γραμμαρίων.
Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι και τα 200 συστατικά αναπτύσσονται στο φυτό μετά την πρώτη ανθοφορία του. Το πρώτο άνθος της αλόης βγαίνει κατά το δεύτερο, το πολύ τρίτο χρόνο της ανάπτυξης του φυτού.
Ο οργανισμός τροφίμων και φαρμάκων των Η.Π.Α (FDA) επικύρωσε και επίσημα το 1959 τις σημαντικές ιδιότητες της αλόης, ανοίγοντας νέους ορίζοντες στο χώρο της φαρμακευτικής και της κοσμητολογίας.
ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ. ΠΩΣ ΚΑΙ ΠΟΤΕ;
Η αλόη μπορεί να αναπτυχθεί ακόμα και σε πετρώδες έδαφος. Προϋπόθεση που πρέπει να πληρεί το έδαφος είναι να έχει πολύ καλή αποστράγγιση. Καλό είναι να τη φυτέψουμε σε τυχόν ύψωμα του κήπου μας, η να δημιουργήσουμε εμείς ένα μικρό βουναλάκι. Το έδαφος πρέπει να είναι ελαφρά όξινο με χαμηλό δείκτη ph όχι πάνω από 5, γιατί θα αργήσει να αναπτυχθεί το φυτό. Αν βάλουμε παραπάνω από ένα φυτά καλό είναι να διατηρήσουμε απόσταση ενός μέτρου μεταξύ τους.
Φυτεύεται και ευδοκιμεί εξίσου καλά και σε γλάστρα. Προσέχουμε και πάλι την καλή αποστράγγιση του χώματος τοποθετώντας πετραδάκια στον πάτο της γλάστρας. Καλό είναι να βάλουμε την αλόη σε κάποια βεράντα η σε παράθυρο. Χρησιμοποιούμε χώμα για φυτά, το τυποποιημένο του εμπορίου, και το ανακατεύουμε με χώμα χαμηλής οξύτητας από το έδαφος.
Η αλόη αναπτύσσεται αργά και χρειάζεται ήλιο, αέρα και λίγο νερό. Εάν την ποτίζετε πολύ συχνά, σαπίζουν οι ρίζες της. Είναι προτιμότερο το χώμα της να μένει ξηρό από ότι υγρό. Ενώ οι ρίζες τις είναι μικρές, σε περίπτωση ξηρασίας αναπτύσσει ένα δεύτερο σύστημα ριζών ψάχνοντας βαθύτερα στο χώμα για νερό. Η πιο ασφαλής μέθοδος ποτίσματος είναι να βάζετε το δείκτη του χεριού σας βαθιά στο χώμα για να διαπιστώσετε αν χρειάζεται το φυτό πότισμα. Αν το χώμα κάτω από την αλόη είναι υγρό μην τη ποτίσετε. Προτιμήστε εμφιαλωμένο νερό γιατί είναι ευαίσθητη στο χλώριο και μπορεί να εμφανίσει καφέ κηλίδες στα φύλλα της αν την ποτίζετε με νερό βρύσης. Το χειμώνα φροντίζουμε η αλόη να εκτίθεται σε βρόχινο νερό. Έτσι το φυτό αποθηκεύει μεγάλη ποσότητα νερού και οι ρίζες του αναπτύσσονται πιο γρήγορα προς το χώμα. Στη περίπτωση που τη φυτέψετε σε παραθαλάσσια περιοχή ποτίζουμε ακόμα λιγότερο αφού η αλόη παίρνει όλα τα συστατικά που χρειάζεται από τη θαλασσινή αύρα.
Οι πιο κατάλληλες περιοχές για την ανάπτυξη της αλόης είναι όσες έχουν θερμό κλίμα και άφθονο νερό. Δεν ευδοκιμεί σε περιοχές με απότομες αλλαγές θερμοκρασίας από το πρωί έως το βράδυ ενώ σε περιπτώσεις μακράς ξηρασίας πρέπει να τοποθετείται σύστημα ποτίσματος για να αναπτυχθεί γρήγορα. Η ιδανική θερμοκρασία για το φυτό είναι 20 με 25 βαθμούς κελσίου. Παρ’όλα αυτά αν εκτεθεί σε μεγαλύτερες θερμοκρασίες, αναστέλλεται απλά η ανάπτυξή του. Το ίδιο ισχύει και σε περιπτώσεις ξηρασίας. Γενικότερα είναι καλής προσαρμοστικότητας φυτό και αναπτύσσεται εύκολα και γρήγορα, χωρίς ιδιαίτερη φροντίδα σε κλίματα εύκρατα έως τροπικά ή πολύ ξηρά. Αυτό οφείλεται στο ότι αποτελείται κατά 96% από νερό και μπορεί έτσι να ανταπεξέλθει σε πολλές αντιξοότητες. Σε μηδενικές θερμοκρασίες υπάρχει κίνδυνος να μην αναπτυχθεί, για αυτό καλύτερα να τοποθετείται σε εσωτερικό χώρο σε αυτή τη περίπτωση.
Σε μεγάλες καλλιέργειες αλόης, μαζί με όλες τις παραπάνω προϋποθέσεις απαιτείται και η τοποθέτηση ειδικού συστήματος για το σωστό πότισμα του φυτού .
Η πρώτη οργανωμένη βιολογική φυτεία αλόης στην Ελλάδα βρίσκεται στη Κρήτη, στη παραλιακή περιοχή ¨Τσούτσουρας¨ και λειτουργεί από το 1995.
Η ιδανική περίοδος να φυτέψουμε ένα φυτό αλόης είναι τους θερμούς μήνες και πιο συγκεκριμένα από τον Απρίλιο μέχρι τον Αύγουστο.
Μπορεί να αναπαραχθεί με τους σπόρους από το άνθος της αλλά για πιο σίγουρα αποτελέσματα μπορείτε να αφαιρέσετε προσεκτικά τις παραφυάδες, τα μικρά βλαστάρια στη βάση του φυτού, και να τις φυτέψετε ξανά σε κάποιο άλλο μέρος του κήπου η σε γλάστρα.
Κατά τη συγκομιδή φύλλου της αλόης θα πρέπει να προσέξετε πάρα πολύ τον τρόπο που θα το αφαιρέσετε. Προτιμήστε το μεγαλύτερο φύλλο του φυτού. Κόψτε το με ένα μαχαίρι όσο πιο κοντά από τη βάση του φυτού μπορείτε. Έτσι βοηθάτε την αλόη να αντικαταστήσει το κομμένο φύλλο με ένα καινούριο.
ΧΡΗΣΗ
Πολλά προϊόντα του εμπορίου, όπως κρέμες προσώπου και σώματος, περιέχουν εκχύλισμα αλόης. Εκμεταλλευτείτε λοιπόν τα οφέλη της χρησιμοποιώντας το φυτό αυτό καθ’αυτό. Πάρτε ένα φύλλο αλόης και αφού το πλύνετε καλά αφαιρέστε με ένα μαχαίρι τα αγκάθια περιμετρικά. Χωρίστε το φύλλο στα δυο κατά το μήκος του με το μαχαίρι. Τοποθετήστε στη περιοχή που θέλετε το φύλλο από τη μεριά που είναι το ζελέ.
Μπορείτε να φτιάξετε πόσιμο χυμό χρησιμοποιώντας το ζελέ της αλόης. Για να αφαιρέσετε το ζελέ ακολουθείστε την αμέσως προηγουμένη διαδικασία. Αφού έχετε χωρίσει το φύλλο στα δυο, αφαιρέστε το ζελέ με ένα κουτάλι ασκώντας λίγη πίεση. Βάλτε το ζελέ σε μπλέντερ και χτυπήστε το μέχρι να ομογενοποιηθεί. Προσθέστε σε ένα ποτήρι νερό ή χυμό, ένα σφηνάκι χυμό αλόης και πιείτε το. αυτή τη δοσολογία ενδείκνυται για πρόληψη από κάθε μορφής ασθένεια. Για την καλύτερη απορρόφηση των ουσιών της αλόης από τον οργανισμό, καταναλώστε το χυμό το πρωί πριν να φάτε κάτι.
Για να χρησιμοποιήσετε την αλόη σε περιοχή με μύκητες, βάλτε αρκετή ποσότητα ζελέ στη περιοχή που έχουν αναπτυχθεί οι μύκητες και τυλίξτε τη με διάφανη μεμβράνη και επίδεσμο. Επαναλάβετε μέχρι να γιατρευτεί.
Σε περίπτωση τριχόπτωσης κάντε μασάζ με χυμό αλόης στο τριχωτό της κεφαλής πριν λουστείτε.
Για μελανιές και οίδημα τοποθετείστε ένα κομμένο φύλλο αλόης στο σημείο και δέστε το με επίδεσμο. Επαναλάβετε μέχρι να υποχωρήσει η μελανιά η το πρήξιμο.
Ακόμα και τους τετράποδους φίλους σας μπορεί να ωφελήσει η αλόη. Χρησιμοποιήστε την εξωτερικά στα κατοικίδιά σας για κάθε δερματική πάθηση ή πληγή. Ρίξτε λίγο χυμό αλόης στο φαγητό τους σε περίπτωση που αντιμετωπίζουν πρόβλημα με το πεπτικό ή ανοσοποιητικό τους σύστημα. Αν έχετε γάτα στο σπίτι και φυτό αλόης στο κήπο σας ίσως να έχετε δει τη γάτα σας να τρώει τα φύλλα της αλόης. Η δική μου τουλάχιστον το κάνει και δείχνει να το απολαμβάνει!
Στη περίπτωση που δε χρησιμοποιήσετε ολόκληρο το φύλλο της αλόης αλλά μέρος του, τυλίξτε το υπόλοιπο σε μεμβράνη και αποθηκεύστε το στο ψυγείο. Μην το αφήσετε πολύ ώρα εκτός ψυγείου γιατί οξειδώνεται και χάνει μέρος των συστατικών του.
Για να είναι πάντοτε θετικές οι επιπτώσεις από τη χρήση του φυτού πρέπει να γνωρίζετε τα παρακάτω :
Πριν χρησιμοποιήσετε ή καταναλώσετε αλόη βεβαιωθείτε ότι δεν είστε αλλεργικοί στα συστατικά της. Οι περιπτώσεις είναι πολύ σπάνιες έως καθόλου αλλά καλό είναι να τις γνωρίζουμε. Αν έχετε ιστορικό ειλεών η είστε αλλεργικοί στο κρεμμύδι, το σκόρδο, το σπαράγγι και άλλα φυτά της οικογένειας αυτής αποφύγετε τη κατανάλωση χυμού αλόης. Επίσης αποφύγετε την κατανάλωση του χυμού κατά τη διάρκεια εγκυμοσύνης, θηλασμού ή εάν έχετε υποβληθεί σε εγχείρηση μεταμόσχευσης οργάνου.
Σε περίπτωση που ακολουθείτε φαρμακευτική αγωγή για διαβήτη και ταυτόχρονα πίνετε χυμό αλόης θα βελτιωθεί η υγειά του παγκρέατος. Πρέπει λοιπόν να επισκέπτεστε συχνότερα το γιατρό σας γιατί μπορεί να χρειαστεί μείωση της δόσης των φαρμάκων που σας χορηγεί.
Για να διαπιστώσετε αν είστε αλλεργικοί στο δέρμα στα συστατικά της αλόης, βάλτε μια μικρή ποσότητα ζελέ πίσω από το αυτί σας. Αν βγάλετε εξανθήματα ή έχετε φαγούρα μετά από λίγη ώρα αποφύγετε την επαφή ξανά. Οι περιπτώσεις είναι σχεδόν μηδαμινές αλλά για να είστε απόλυτα ασφαλείς κάντε τη δοκιμή πριν τη χρησιμοποιήσετε.
Πρέπει εδώ να επισημάνω ότι σε καμία περίπτωση δεν μπορεί η αλόη να αντικαταστήσει τη φαρμακευτική αγωγή που σας συνέστητε ο γιατρός σας. Καλό θα ήταν να συμβουλεύεστε πάντα το γιατρό η το φαρμακοποιό σας.
Η ΑΛΟΗ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ
Η αλόη είναι γνωστή για τα οφέλη της εδώ και 5000 χρόνια. Οι αρχαίοι Έλληνες και Ρωμαίοι τη χρησιμοποιούσαν για την ίαση κάθε ασθένειας. Ο Ιπποκράτης (460 – 375 π.Χ ) περιγράφει τις θεραπευτικές ιδιότητες της αλόης σε πολλά κείμενα του. Ο Κέλσιος (25 π.Χ -50 μ.Χ ) περιορίστηκε σε σχόλια της ιδιότητας του φυτού ως καθαρτικό. Η πρώτη εκτενής και ολοκληρωμένη μελέτη έγινε από τον Έλληνα βοτανολόγο και δάσκαλο της Ρωμαϊκής φαρμακολογίας, Διοσκουρίδη (41-68 μ.Χ). Γνωστοποίησε μέσω της μελέτης του πολλές ιδιότητες της αλόης που σήμερα έχουν αποδειχθεί επιστημονικά.
Ερευνητές υποστηρίζουν ότι στην αρχαία Κίνα και Ινδία χρησιμοποιούσαν αλόη για φάρμακο και καλλωπισμό. Στην Αίγυπτο έχουν βρεθεί σχέδια αλόης στους τάφους των Φαραώ. Σύμφωνα με τη μυθολογία, η Κλεοπάτρα πίστευε ότι το ελιξίριο της ομορφιάς και νεότητάς της ήταν η αλόη.
Ο δάσκαλος του μεγάλου Αλεξάνδρου, Αριστοτέλης, λέγεται ότι έπεισε το Μέγα Αλέξανδρο να κατακτήσει τη νήσο Socotra που βρισκόταν στην αραβική θάλασσα λόγω της αφθονίας του νησιού σε φυτείες αλόης για να εξασφαλίσει ένα πολύτιμο φάρμακο για τις πληγές των στρατιωτών του.
Μεταξύ όλων όσων καταγράφηκαν από το Marco Polo ήταν και οι περιγραφές για τη χρήση αλόης.
Ο Χριστόφορος Κολόμβος έγραψε : ¨Tτέσσερα φυτά είναι απαραίτητα για την υγεία του ανθρώπου. Το σιτάρι, η άμπελος, η ελιά και η αλόη. Και εξηγεί : το πρώτο τον τρέφει, το δεύτερο τον αναζωογονεί, το τρίτο του δίνει αρμονία και το τέταρτο τον θεραπεύει.
Μετά από πολύωρη έρευνα σε παλιά και νέα γεγονότα, φτάνω στο συμπέρασμα ότι ζούμε σε μια εποχή που στρέφεται στο μακρύ παρελθόν της. Όλο και περισσότεροι από εμάς
καιμενο : ΡΟΖΑ
Βιβλιογραφία :
http://www.vita.gr/html/ent/258/ent.2258.asp
http://www.aloe-shop.gr/aloe-vera-www/mitte.html
http://www.ert.gr/afieromata/votana/votana01.html
http://medicaltime.gr/2013/04/αλοη-βερα-χρησεις
http://el.wikipedia.org/wiki/αλόη_η_γνησια
http://www.aloeveraplants.gr/#!kaliergia-alois/c16pl
http://www.emedi.gr
http://www.ecotimes.gr
http://www.louisaloe.com
Πλειάδα επιστημόνων, μετά από πολλές έρευνες που πραγματοποιούν χρονιά τώρα, έχουν υποκλιθεί στο θαύμα της φύσης που ονομάζεται αλόη. Αποτελεί ίσως το πιο ¨δυνατό χαρτί¨ της φαρμακευτικής και της κοσμητολογίας. Μόνο να αναλογιστεί κανείς ότι η αλόη περιέχει το 25% των συστατικών από όσα φάρμακα κυκλοφορούν στο εμπόριο αυτή τη στιγμή παγκοσμίως, μπορεί να αντιληφθεί το εύρος των ευεργετικών ιδιοτήτων του φυτού στον ανθρώπινο οργανισμό.
ΑπάντησηΔιαγραφή