Το
γνωστό και από τους παππούδες μας
φωνόχορτο. Αγριμόνιο , αυτό
που μένει στους αγρούς (‘αγρός’ και
’μένω’), είναι ένα βότανο με θεραπευτικές
ιδιότητες (όπως και τα περισσότερα
βότανα) και είναι ένα κομμάτι της
εναλλακτικής ιατρικής του τόπου μας
που ταξιδεύει στον χρόνο από γενιά σε
γενιά.
Επίσημο
όνομα Agrimonia eupatoria (αγγλιστί
sticklewort). Έχει μακριά μαύρη και κάπως
ξυλώδη ρίζα η οποία έχει ένα γλυκό άρωμα
ιδιαίτερα την άνοιξη.
Έχει όρθιο κυλινδρικό και ελαφρώς τραχύ
κορμό ο οποίος ανεβαίνει περίπου στα
εβδομήντα εκατοστά.
Γνώστο
από την αρχαιότητα το συγκεκριμένο
βότανο χρησιμοποιούταν για τις
θεραπευτικές του ιδιότητες στα πεδία
μάχης για να καθαρίζονται οι πληγές. Ο
Διοσκουρίδης το ονόμασε ευπατόριο για
να τιμήσει τον Μιθριδάτη τον Ευπάτορα.
Ο Διοσκουρίδης όπως και Πλίνιος ο
Πεσβύτερος χρησιμοποιούσαν το αγριμόνιο
εκτός από τις παθήσεις των ματιών και
για την θεραπεία του ήπατος για τα
τσιμπήματα εντόμων και φιδιών για τη
διάρροια. Εκτός από την αρχαιότητα
συναντάμε το αγριμόνιο και κατά τη
διάρκεια του Μεσαίωνα και της Αναγέννησης
κατά τη διάρκεια δε του 15ου αιώνα
αποτελούσε το κύριο συστατικό του "eau
d'arquebusade" (νερό του πολυβόλου στα
γαλλικά). Το "eau d'arquebusade" ήταν ένα
ισχυρό επουλωτικό νερό ιδανικό για την
θεραπεία και επούλωση των πληγών από
τα πυροβόλα όπλα της εποχής εκείνης στα
πεδία των μαχών τα περίφημα arquebuseς.
Σίγουρα
δεν θα σας πούμε ότι το αγριμόνιο
θεραπεύει τον καρκίνο και άλλες θανάσιμες
ασθένειες και μετά φέρνει παγκόσμια
ειρήνη, αλλά το συγκεκριμένο φυτό έχει
αρκετές θεραπευτικές ιδιότητες. Είναι
ένα βότανο που θεωρείται η ιδανική
‘γιατρειά’ για τα προβήματα του πεπτικού
και ουροποιητικού συστήματος αλλά και
για κάποιες δερματικές παθήσεις.
Αναλυτικά το αγριμόνιο θεραπεύει:
- την βλεννώδη κολίτιδα και αποτελεί από τις πρώτες επιλογές μεταξύ των βοτάνων για την σκωληκοειδίτιδα
- για τις αναγνώστριές μας …. είναι πολύ αποτελεσματικό στους πόνους της περιόδου καθώς το εκχύλισμα των βλαστών και των φύλλων του έχει αντι-ιική δράση και σε έρευνες παρατηρήθηκε αναστολή του ιού της ηπατίτιδας Β και του HBV
- είναι ιδανικό ίαμα για την δυσπεψία και γενικά για όλα τα προβλήματα του πεπτικού συστήματος
- ενδείκνυται για την ακράτεια ούρων (να κάτι που θα χρησίμευε στους γηραιότερους με αντίστοιχα προβλήματα)
- καταπολεμά το άσθμα
- και τέλος για την αντιμετώπιση των κλασικών κρυολογημάτων και της καταρροής της μύτης
Το
αγριμόνιο φυτρώνει σε μέρη με πολύ
υγρασία και για να διατηρηθεί σε γλάστρα
χρειάζεται άφθονο νερό, Τα λουλούδια
του αγριμόνιου τα συλλέγουμε από τα
τέλη της άνοιξης έως και της αρχές του
καλοκαιριού ενώ τους καρπούς το φθινόπωρο
και όλα τα αποξηραίνουμε σε φωτεινό
ξηρό σημείο οι καρποί χρειάζονται
περισσότερο χρόνο από τα φύλλα και τα
άνθη. Όταν ολοκληρώσουμε την αποξήρανση
τα τοποθετούμε σε γυάλινο δοχείο το
οποίο να κλείνει αεροστεγώς και τα
φυλάμε σε σκοτεινό και χωρίς υγρασία
ντουλάπι.
Συνταγή:
1 κουταλάκι του γλυκού σε ένα φλιτζάνι
βραστό νερό. Το αφήνουμε να μουλιάσει
10 λεπτά, το σκεπάζουμε και μετά αφού το
σουρώσουμε το πίνουμε. Ποτέ καυτό αλλά
χλιαρό. Μπορούμε να πίνουμε μέχρι και
τέσσερα φλιτζάνια την ημέρα. Με το
υπόλοιπο μην τον ‘τρίψετε’ που έλεγε
και ο Βέγγος στο πολυτεχνίτης και
Ερημοσπίτης.
Προσοχή:
να αποφεύγεται από άτομα που έχουν
υπερευαισθησία στα φυτά της οικογένειας
των Rosaceae και από γυναίκες κατά την
διάρκεια της εγκυμοσύνη και της γαλουχίας.
Το
αγριμόνιο μέσα από τη διαδρομή του στο
χρόνο έχει καθιερωθεί ως ένα βότανο με
αρκετές θεραπευτικές ιδιότητες. Μην
ενθουσιαζόμαστε όμως, δεν μπορούμε να
το δούμε σαν κάτι άλλο από ένα είδος
εναλλακτικής ιατρικής και ένα μέτριας
ομορφιάς φυτό. Η μήπως μπορούμε;
Γνώστο από την αρχαιότητα το συγκεκριμένο βότανο χρησιμοποιούταν για τις θεραπευτικές του ιδιότητες στα πεδία μάχης για να καθαρίζονται οι πληγές. Ο Διοσκουρίδης το ονόμασε ευπατόριο για να τιμήσει τον Μιθριδάτη τον Ευπάτορα.
ΑπάντησηΔιαγραφή