Από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου άκουγα να μου λένε ότι τους μεγαλύτερους πρέπει να τους σεβόμαστε. Δεν ξέρω.... Και τα 200 να έχει φτάσει κάποιος δεν μου λέει κάτι. Από την στιγμή βέβαια που δεν έχει κάνει κάτι. Και από την άλλη η ψυχολόγοι... Ο σεβασμός, λένε οι ψυχολόγοι, είναι ένα συναίσθημα έμφυτο στον άνθρωπο. Εκ πρώτης όψεως, είναι συγγενής με την αγάπη. Κατά κανόνα, σεβόμαστε και αγαπούμε κάποιον. Παράλληλα όμως, ο σεβασμός περικλείει και κάποιον φόβο. Τα δύο αυτά συναισθήματα, όσο κι αν φαίνονται διαφορετικά, συμπορεύονται τέλεια και γίνονται οι δύο κινητήριοι μοχλοί στη ζωή του παιδιού. Ούτε αυτό δεν με καλύπτει. Τον Γιώργο Σκρέτη η ψηλό τον σέβομαι γιατί μπορεί και είναι ελεύθερος γιατί όταν σκέφτηκε πως έφτασε η ώρα να φύγει πίρε την κιθάρα του το ποδήλατο του και μόνο με 1,5ε στην τσέπη γύρισε την Ευρώπη. Ένα ταξίδι κάτω από αντίξοες συνθήκες επιβίωσης με θερμοκρασίες που ανέβηκαν πάνω από τους 40 και έπεσαν κάτω από τους 0 ένα ταξίδι χωρίς προορισμό η πρόγραμμα και προπάντων με έναν ταξιδιώτη που κοιτούσε μόνο μπροστά. Ελπίζουμε να έχουμε απόσπασμα από το ημερολόγιο του πρώτου του ταξιδιού μελλοντικά
