-Μα γιατί δεν θέλεις να παντρευτούμε;Να ολοκληρωθεί η σχέση μας, να κάνουμε παιδιά, να ζήσουμε για πάντα μαζί...
-Γιατί αυτή η συνταγή δεν πετυχαίνει πάντα.Παιδιά, αγάπη, ολοκλήρωση...Δεν υπάρχουν...Κάτι θα χαλάσει, κάτι θα μείνει πίσω,θα αφεθεί στη φθορά του χρόνου και της ρουτίνας..Και αυτό θα είναι ο έρωτας μας...Τούτο το πάθος που έχω και έχεις για μένα θα χαθεί.Θα γυρνάς σπίτι και θα σε κοιτάζω κάθε μέρα να απομακρύνεσαι από μένα και εγώ το ίδιο...Ωσπου θα καθόμαστε δίπλα-δίπλα και δεν θα γνωρίζει ο ένας τον άλλον...Δεν θα υπάρχει τίποτα πια που να μας θυμίζει τον παράφορο έρωτα που ζούμε τώρα.Θα ΄ταν σαν να τα ονειρευτήκαμε...ίσως να συμβιβαστούμε να ζούμε έτσι ή ίσως και να χωρίσουμε σαν να μην υπήρξαμε ποτέ ερωτευμένοι..Και αυτό δεν θέλω να μας συμβεί.Δεν θέλω ποτέ να χαθεί αυτό το αίσθημα που τώρα νιώθω.Θέλω πάντα να μας θυμάμαι έτσι.Ερωτευμένους,παθιασμένους,τρελούς...Δεν θέλω ποτέ να ρθει η ώρα που θα σε κοιτάξω στα μάτια και δεν θα βλέπω τη σπίθα της αγάπης σου.Γι αυτό φεύγω απόψε,φεύγω...
-Φεύγεις;Μα τι είναι αυτά που λες αγάπη μου;Τρελάθηκες απόψε;Δεν τα εννοείς έτσι;Πες μου...
-Αντώνη,σ'αγαπώ περισσότερο απ'οτι άλλο στη ζωή μου...Μα αν μείνουμε μαζί τούτη η μαγεία θα χαθεί..
-Δηλαδη φοβάσαι την αγάπη και φεύγεις μακριά μου;Τα παρατάς έτσι όλα.Φοβασαι την αγάπη, την τρέμεις...
-Οχι,δεν είναι που φοβάμαι,είναι που γνωρίζω...
-Και γιατί θα πρέπει να γίνει έτσι και με εμάς;Εμείς θα μπορέσουμε να κάνουμε τη διαφορά...Και μετά απο 20 και μετά απο 40 χρόνια την ίδια αγάπη θα σου 'χω.
-Έτσι λες τώρα...που εισαι νεος και όλα σου φαίνονται χαρά...Μα η ζωή το 'χει αποδείξει...Ο χρόνος ΟΛΑ τα φθείρει...
-Οχι,την αγάπη μου για σένα όχι..Δεν το δέχομαι αυτό Ρίτα.......Μη φύγεις...τι θα γίνω χωρίς εσένα;
-Αντώνη μην κλαις σε παρακαλώ...Μην το κάνεις πιο δύσκολο... -Πως με αγαπάς αν αντέχεις να φύγεις από κοντά μου;
-Δεν αντέχω...μα, έτσι θα μπορώ να σ'αγαπώ για πάντα...Μόνο έτσι θα κρατήσει το για πάντα...Θα σ'αγαπώ γιατί κάτι θα έχει μείνει ανολοκλήρωτο μέσα μου και θα σε περιμένει...Και εσύ δεν θα ρθεις...Μα αυτό θα σε περιμένει...και εγώ θα σ'αγαπώ..
-Φυγε λοιπόν...Μα όπου και αν πας να ξέρεις πως δεν θα μπορείς να ξεφύγεις απ'την αγάπη...Και οι εφιάλτες που θα κυριεύουν τα όνειρα σου για αγάπη θα μιλούν...Και τα πουλιά όταν κελαηδούν για την αγάπη θα λένε...Και τα τραγούδια στο ράδιο, για την αγάπη..Και η θάλασσα για την αγάπη...ΟΛα θα μιλούν για την αγάπη...Γιατί όλα είναι φτιαγμένα απ΄την αγάπη...Και θα σε πληγώνουν κάθε μέρα για να σε τιμωρήσουν για την αγάπη που πρόδωσες...Αντίο
-Αντίο άγγελε μου, δεν σε προδίδω...Θα σ'αγαπώ για πάντα,σιωπηλά, χωρίς να σου ζητάω τίποτα...Γιατί η αγάπη μου σημαίνει ελευθερία...
Η πόρτα έκλεισε...Λυγμοί ακούστηκαν και μέσα και έξω...Παντοτινή αγάπη, προδωσία, φόβος;Αυτοί ξέρουν...
Κείμενο Sandra
Φωτογραφικό υλικό Michael Kelaidis
-Γιατί αυτή η συνταγή δεν πετυχαίνει πάντα.Παιδιά, αγάπη, ολοκλήρωση...Δεν υπάρχουν...Κάτι θα χαλάσει, κάτι θα μείνει πίσω,θα αφεθεί στη φθορά του χρόνου και της ρουτίνας..Και αυτό θα είναι ο έρωτας μας...Τούτο το πάθος που έχω και έχεις για μένα θα χαθεί.Θα γυρνάς σπίτι και θα σε κοιτάζω κάθε μέρα να απομακρύνεσαι από μένα και εγώ το ίδιο...Ωσπου θα καθόμαστε δίπλα-δίπλα και δεν θα γνωρίζει ο ένας τον άλλον...Δεν θα υπάρχει τίποτα πια που να μας θυμίζει τον παράφορο έρωτα που ζούμε τώρα.Θα ΄ταν σαν να τα ονειρευτήκαμε...ίσως να συμβιβαστούμε να ζούμε έτσι ή ίσως και να χωρίσουμε σαν να μην υπήρξαμε ποτέ ερωτευμένοι..Και αυτό δεν θέλω να μας συμβεί.Δεν θέλω ποτέ να χαθεί αυτό το αίσθημα που τώρα νιώθω.Θέλω πάντα να μας θυμάμαι έτσι.Ερωτευμένους,παθιασμένους,τρελούς...Δεν θέλω ποτέ να ρθει η ώρα που θα σε κοιτάξω στα μάτια και δεν θα βλέπω τη σπίθα της αγάπης σου.Γι αυτό φεύγω απόψε,φεύγω...
-Φεύγεις;Μα τι είναι αυτά που λες αγάπη μου;Τρελάθηκες απόψε;Δεν τα εννοείς έτσι;Πες μου...
-Αντώνη,σ'αγαπώ περισσότερο απ'οτι άλλο στη ζωή μου...Μα αν μείνουμε μαζί τούτη η μαγεία θα χαθεί..
-Δηλαδη φοβάσαι την αγάπη και φεύγεις μακριά μου;Τα παρατάς έτσι όλα.Φοβασαι την αγάπη, την τρέμεις...
-Οχι,δεν είναι που φοβάμαι,είναι που γνωρίζω...
-Και γιατί θα πρέπει να γίνει έτσι και με εμάς;Εμείς θα μπορέσουμε να κάνουμε τη διαφορά...Και μετά απο 20 και μετά απο 40 χρόνια την ίδια αγάπη θα σου 'χω.
-Έτσι λες τώρα...που εισαι νεος και όλα σου φαίνονται χαρά...Μα η ζωή το 'χει αποδείξει...Ο χρόνος ΟΛΑ τα φθείρει...
-Οχι,την αγάπη μου για σένα όχι..Δεν το δέχομαι αυτό Ρίτα.......Μη φύγεις...τι θα γίνω χωρίς εσένα;
-Αντώνη μην κλαις σε παρακαλώ...Μην το κάνεις πιο δύσκολο... -Πως με αγαπάς αν αντέχεις να φύγεις από κοντά μου;
-Δεν αντέχω...μα, έτσι θα μπορώ να σ'αγαπώ για πάντα...Μόνο έτσι θα κρατήσει το για πάντα...Θα σ'αγαπώ γιατί κάτι θα έχει μείνει ανολοκλήρωτο μέσα μου και θα σε περιμένει...Και εσύ δεν θα ρθεις...Μα αυτό θα σε περιμένει...και εγώ θα σ'αγαπώ..
-Φυγε λοιπόν...Μα όπου και αν πας να ξέρεις πως δεν θα μπορείς να ξεφύγεις απ'την αγάπη...Και οι εφιάλτες που θα κυριεύουν τα όνειρα σου για αγάπη θα μιλούν...Και τα πουλιά όταν κελαηδούν για την αγάπη θα λένε...Και τα τραγούδια στο ράδιο, για την αγάπη..Και η θάλασσα για την αγάπη...ΟΛα θα μιλούν για την αγάπη...Γιατί όλα είναι φτιαγμένα απ΄την αγάπη...Και θα σε πληγώνουν κάθε μέρα για να σε τιμωρήσουν για την αγάπη που πρόδωσες...Αντίο
-Αντίο άγγελε μου, δεν σε προδίδω...Θα σ'αγαπώ για πάντα,σιωπηλά, χωρίς να σου ζητάω τίποτα...Γιατί η αγάπη μου σημαίνει ελευθερία...
Η πόρτα έκλεισε...Λυγμοί ακούστηκαν και μέσα και έξω...Παντοτινή αγάπη, προδωσία, φόβος;Αυτοί ξέρουν...
Κείμενο Sandra
Φωτογραφικό υλικό Michael Kelaidis