Η λεβάντα, ανήκει στην οικογένεια των Lamiacea. Ετυμολογικά η λέξη προέρχεται από το ιταλικό lavanda ή καλύτερα από το λατινικό lavare που σημαίνει κολυμπώ ή πλένω. Ουσιαστικά είναι ένας θάμνος ύψους 30 έως 80 εκατοστών. Τα φύλλα της είναι πράσινα ενώ ανθίζει κυρίως το καλοκαίρι. Υπάρχουν 48 είδη λεβάντας και από αυτά , αυτά που παράγουν αιθέρια έλαια είναι τα Levanda Angustifolia και Levanda Latifolia .Καλλιεργήθηκε και από τους αρχαίους Έλληνες καθώς την βρίσκουμε με την ονομασία ΄στοιχάς ΄ στα Αργοναυτικά των Ορφικών ενώ αναφορές έχουν γίνει και από τον Διοσκουρίδη.

Ανάλογα με το κλίμα, το υψόμετρο και το έδαφος που καλλιεργείται έχει διαφορετική σύσταση το αιθέριο έλαιο που προκύπτει. Η καλλιέργεια πρέπει να γίνει σε μέρος που υπάρχει αρκετή ηλιοφάνεια, χωρίς πολλές βροχοπτώσεις, καθώς έχει μέτρια ανθεκτικότητα σε αυτές, ενώ καλό είναι να καλλιεργείται σε σχετικά υψηλό υψόμετρο.  Ανθίζει τον Ιούνιο και τον Ιούλιο και για την εξαγωγή ελαίου χρησιμοποιείται το άνθος της. Η συγκομιδή γίνεται κατά τις πρωινές ώρες.  Καλλιεργείται στη Βόρειο Αφρική, στη Βουλγαρία, στην Ιταλία αλλά και σε περιοχές κυρίως της Βορείου Ελλάδας.
 Οι ιδιότητες και οι χρήσεις της είναι πολλές. Καταρχάς βοηθά στον νευρικό σύστημα. Πολλοί την χρησιμοποιούν για το άγχος, την αϋπνία, τον πονοκέφαλο και το στρες ενώ θεωρείται και αντικαταθλιπτική.  Έχει καταπραϋντικές και αντιφλεγμονώδης ιδιότητες. Το αιθέριο έλαιο της, είναι ιδιαίτερα χρήσιμο και τους καλοκαιρινούς μήνες καθώς ανακουφίζει από τσιμπήματα μέλισσας, σφίγγας ενώ λειτουργεί και εντομοαπωθητικά. Από την άλλη μεριά βοηθά ώστε να αρωματίσουμε χώρους. Μπορούμε αν αναμείξουμε αιθέριο έλαιο λεβάντας με νερό και να ψεκάσουμε τους χώρους μας. Τραβά τις άσχημες μυρωδιές και αφήνει ένα όμορφο άρωμα. Βοηθά και στην πιτυρίδα. Αν βράσουμε σε νερό λεβάντα και λουστούμε, σταδιακά θα παρατηρήσουμε την πιτυρίδα να μειώνεται.  Τέλος πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή, γιατί σε μεγάλες δόσεις λειτουργεί σαν ναρκωτικό και δημιουργεί ανεπανόρθωτες βλάβες στον άνθρωπο.