Είναι κάτι μέρες , που από την ώρα που ξυπνάς ξέρεις ότι δεν έχεις καμιά διάθεση να ζήσεις. Φτιάχνεις έναν άθλιο καφέ που πίνεις με το ζόρι γιατί βαριέσαι να φτιάξεις άλλο, και κοιτάς το κενό σαν το ζόμπι. Μακάρι να μπορούσες να κοιμάσαι όλη μέρα. Άσε το άλλο. Η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται. Αν είσαι έτσι πρωινιάτικα  σκέψου τι θα ακολουθήσει. Μακάρι να γινόταν να ματαιωθεί και να πάμε κατευθείαν στο αύριο. Να που χρειάζεται μια μηχανή του χρόνου.

Είναι κάτι άλλα πρωινά, που σηκώνεσαι από το κρεβάτι σαν ελατήριο, βάζεις μουσική, ψιλοχορεύεις  όση ώρα ετοιμάζεσαι, πίνεις τον καφέ σου, ο οποίος  είναι τέλειος, μιλάς στο τηλέφωνο, κανονίζεις τη μέρα σου, αισθάνεσαι κοινωνικός και γεμάτος ενέργεια. Έτοιμος για όλα.

Η φράση  « η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται» περιορίζει τα πράγματα. Σε προκαταβάλει και στις δύο περιπτώσεις. Αυτή η φράση έχει χαλάσει χιλιάδες μέρες που θα μπορούσαν να εξελιχθούν πολύ όμορφα. Είναι παγίδα.

Η μέρα έχει αρκετές ώρες και δεδομένου ότι όσα φέρνει η ώρα δεν τα φέρνει ο χρόνος, δεν μπορούμε να λέμε ότι αυτό που ξεκίνησε άσχημα θα τελειώσει ανάλογα, και το αντίθετο. Μια χάλια μέρα μπορεί να γίνει η ωραιότερη που είχες ποτέ. Απ’ την άλλη επειδή ξεκίνησες καλά δε σημαίνει ότι θα συνεχίσεις να είσαι ως το τέλος. Μπορούν να συμβούν πολλά.

Αυτό είναι ένα αρκετά σοβαρό, μακροχρόνια πρόβλημα, και  λύση του δεν είναι η προφανής. Δηλαδή, μια μέρα είναι θα περάσει. Δεν είναι στο χέρι της. Όπως και να ‘χει, ότι ώρα κι αν ανοίξεις τα μάτια σου, όπως και να αισθάνεσαι μόνο εσύ μπορείς να καθορίσεις τη μέρα σου και κατ’ επέκταση και τη ζωή σου. Η διαφορά ανάμεσα σε μια καλή και μ ια κακή μέρα δεν έχει να κάνει με την ίδια τη μέρα αλλά με τη συμπεριφορά σου. Αν είσαι θετικός, θα πάει καλά, αν όχι δεν έχεις απλά  να παρακαλάς να περάσει. Θετικό για το παρόν, όχι για το μέλλον που καλό θα ήταν να μην περιλαμβάνει μέρες που απλά πέρασαν.

Άλφα-πι