Όταν είμαστε μικροί είμαστε τόσο χαρούμενοι που μεγαλώνουμε…

-‘πόσο χρονών είσαι;’

-‘είμαι πέντε χρονών!’

-‘ εγώ είμαι πέντε και μισό…είμαι μεγαλύτερος!’

Είμαστε ενθουσιασμένοι, περιμένουμε με αγωνία τα επόμενα γενέθλια μας ώστε να σβήσουμε ένα παραπάνω κεράκι στην τούρτα!

Πάμε σχολείο , κάνουμε νέους φίλους και συνεχίζουμε να μετράμε με εγκαρτέρηση.

Ξαφνικά φτάνουμε στα 13…εφηβεία. Εκεί ανακαλύπτουμε νέους κόσμους και νέες προοπτικές, η χαρά και ο ενθουσιασμός μας μεγαλώνει.

Και γινόμαστε 16…17..18 ώπ …σπουδές..νέοι ορίζοντες.. και φτάνουμε τα 20! ΩΩΩ! Θαύμα

Το πότε φτάνουμε στα 30 ούτε το καταλαβαίνουμε , τα πάντα κινούνται τόσο γρήγορα, τόσο υπέροχα ,τόσο ξέγνοιστα…

20…30… αμάν να και τα 40…όπα φρένο, πότε γίναμε 40 βρε παιδιά; Και τι κάναμε βρε παιδιά; Τι ταχύτητα είναι αυτή; Πού πάμε; Αρχίζουν οι αναδρομές στο παρελθόν, η επισκόπηση και αξιολόγηση της πορείας μας και ξαφνικά βρισκόμαστε στα 50!

Καλωσήρθαμε…και καταφέρουμε και τα 60 και ω τι ταχύτητα να και τα 70!

Καλά μετά τα 80 αλλάζουν τα πράγματα…αφού φτάσαμε εκεί όλα γυρνάνε πίσω…ξαναγινόμαστε παιδιά…έχουμε πρωινό ξύπνημα… μεσημεριανό…ξεκούραση…βόλτα…βραδυνό ύπνο…και κάθε μέρα το ίδιο…έχεις πάλι ένα πρόγραμμα να ακολουθήσεις!

Και αν προχωρήσουμε τότε η παιδικότητα μας μεγαλώνει…χαιρόμαστε με τα πάντα!

Συμπέρασμα, τα χρόνια περνάνε τόσο γρήγορα….αξιοποιήστε τα

Μην ασχολείστε με ηλικίες , είναι απλώς νούμερα.

Κάντε παρέα με χαρούμενους ανθρώπους, μακριά από γκρίνια.

Κάντε πράγματα που σας ευχαριστούν, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό για τον καθένα.

Γελάτε κάθε μέρα, δυνατά και με χαρά, είναι φάρμακο το γέλιο!

Πείτε και δείξτε στους δικούς σας ανθρώπους την αγάπη σας, είναι χαλαρωτικό και βάλσαμο για την ψυχή!

Ε.Π.