Σίγουρα τα έχεις δει. Περιφέρονται στους δρόμους, παραπατάνε, περνούν σχεδόν κοιμισμένα ανάμεσα από αυτοκίνητα... Είναι άρρωστα, κοκκαλιασμένα, παραμορφωμένα... Ψάχνουν στα σκουπίδια για τροφή, σταματούν έξω από μαγαζιά για να ξαποστάσουν, για να ζητήσουν ένα χάδι... Η αντιμετώπισή τους είναι αυτή μιασμάτων. Όταν πλησιάζουν κάποιον, αυτός αρχίζει να φωνάζει το γνωστό “ξουτ, βρωμόσκυλο!”, να χτυπάει το πόδι του κάτω, ίσως και τον ίδιο τον σκύλο... Μα πώς βρέθηκαν όλα αυτά τα “βρωμόσκυλα” εδώ πέρα πια;
Είναι τα βρωμόσκυλα που είχες σπίτι σου, φίλε! Είναι το βρωμόσκυλο που σου ζήτησε το παιδί σου για να παίζει κι ύστερα το βαρέθηκε... Μεγάλωσε βλέπεις -και το παιδί και το σκυλί... Είναι το βρωμόσκυλο που πήρες κουτάβι γιατί ήταν πολύ γλυκούλι και χαριτωμένο, αλλά μετά ήρθε το καλοκαίρι κι εσύ ήθελες να πας διακοπές... Δεν ήξερες πού να το αφήσεις όμως, και πού καιρός να ψάχνεις ποια δωμάτια και ξενοδοχεία δέχονται κατοικίδια... Άσε που με τα σακ-βουαγιάζ θα γέμιζε τ'αμάξι και δεν θα χώραγε κι ο σκύλος. Θα γκρίνιαζε κι η γκόμενα... Άσ'το μωρέ το βρωμόσκυλο στο δρόμο, ξέρει αυτό, δεν είναι χαζό, κι αν γυρίσεις και το ξαναβρείς, το ξαναπαίρνεις.
Είναι επίσης το βρωμόσκυλο που είχες τόσο καιρό, μπορεί και χρόνια, σπίτι σου και κυνηγούσατε μαζί. Είναι όμως μεγάλος πια κι αρρώστησε κι αυτό σου έλειπε τώρα! Άντε να μπορέσεις ν'ασχοληθείς... Μα εγκεφαλικό οι σκύλοι; Πού ακούστηκε; Και τώρα εσύ τί να το κάνεις; Άσε που δεν μπορείς να τον βλέπεις να γυρίζει γύρω από τον εαυτό του. Και βέβαια, για κυνήγι δεν κάνει πια! Ας βρεθεί στο δρόμο, εκεί θα'χει καλύτερη τύχη... Ή τουλάχιστον δεν θα σου χαλάει την ψυχολογία ρε αδερφέ!
Μήπως θυμάσαι επίσης το βρωμόσκυλο που είχε ο γειτονάς σου; Αυτό που σ'ενοχλούσε γιατί γαύγιζε και μέσα στη νύχτα και μέρα μεσημέρι που ήθελες να κοιμηθείς εσύ... Θυμάσαι μήπως που κάθε μέρα τσακωνόσουν με το γείτονα αλλά εκείνος δεν ήθελε να το διώξει; Το αγαπούσε έλεγε ο μαλάκας! Σκυλί ήταν, τί να αγαπάει; Βαρέθηκες όμως εσύ να ακούς το σκυλί να γαυγίζει και το γείτονα να το δικαιολογεί, οπότε ανέλαβες μόνος σου δράση! Κι όταν έλειπε ο γείτονας, το πήρες από την αυλή, το έβαλες στο αμάξι και το πήγες πάνω στο βουνό. Τί λαπάς ο γείτονας! Έκλαιγε που'χασε το σκύλο!!! Εσύ πάντως τώρα πια κοιμόσουν και μεσημέρι και βράδυ.
Όλα αυτά τα μιάσματα που κυκλοφορούν λοιπόν στο δρόμο, είναι δικά σου δημιουργήματα, φίλε! Φοβάσαι μη σε πλησιάσουν και σε κολλήσουν κάποια ασθένεια, απορείς πώς δεν έχουν ψοφήσει ακόμα ή δεν τα έχει εξολοθρέψει κάποιος. Αναρωτιέσαι πώς γίνονται όλο και περισσότερα... Αναρωτήθηκες άραγε, μήπως αυτό συμβαίνει γιατί οι άνθρωποι έχουν γίνει λιγότερο άνθρωποι; Αναρωτήθηκες άραγε, γιατί εκτός από σκυλιά οι δρόμοι έχουν γεμίσει περιπλανώμενες ψυχές που κουβαλούν τις δικές τους ιστορίες και το δικό τους πόνο; Όχι φίλε, δεν φταίει για όλα η οικονομική κρίση, φταις κι εσύ!


Κείμενο ΔΗΛΕΣΙΩΤΙΚΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑΚΙΑ 
Φωτογραφικό υλικό ΔΗΛΕΣΙΩΤΙΚΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑΚΙΑ