Η ιστορία της μέντας στην Ελλάδα, ξεκινά από την αρχαία μυθολογία. Μία μέρα η Περσεφόνη κάνοντας βόλτα στις όχθες του Αχέροντα , έπιασε επ’ αυτοφώρω το σύζυγο της Πλούτωνα να ερωτοτροπεί με μία πανέμορφη νύμφη τη Μίνθη. Αντικρίζοντας αυτή την εικόνα και οργισμένη με τον άντρα της αλλά και τη Μίνθη, αποφάσισε να τη τιμωρήσει για αυτό που έκανε. Έτσι τη μεταμόρφωσε σε ένα μικρό και άνευ σημασία βότανο. Ο Πλούτωνας ωστόσο, επειδή λυπήθηκε για ότι της συνέβη της χάρισε ένα ξεχωριστό άρωμα , προσφέροντας της έτσι την αθανασία.

Η μέντα είναι ένα ποώδες φυτό που ανήκει στην οικογένεια των χειλανθών. Είναι αυτοφυές, πολυετές και ευδοκιμεί σε ξηρά και θερμά κλίματα. Ο πιο συνήθης τρόπος καλλιέργεια της, είναι με ριζώματα, ενώ η καλύτερη περίοδος για να φυτευτεί είναι το φθινόπωρο. Η συγκομιδή της ξεκινά από τα μέσα Ιουνίου, ενώ η ανάγκη της σε πότισμα είναι μεγάλη. Η ιδανική θερμοκρασία για τη καλλιέργεια της είναι 17 βαθμοί Κελσίου.

Οι χρήσεις του βοτάνου πολλές και ποικίλες. Είναι φυτό φαρμακευτικό αλλά και μελισσοτροφικό. Χρησιμοποιείται στη ζαχαροπλαστική, στη ποτοποιία, στη φαρμακοποιία αλλά και στη αρωματοποιία. Μια πολύ απλή συνταγή για το λικέρ μέντας είναι η εξής :

1,5 φλιτζάνι φύλλων μέντας(φρέσκων)

200 ml νερό

330 gr ζάχαρη

550 ml βότκα

Βάζουμε όλα τα υλικά μαζί σε ένα γυάλινο δοχείο και το κλείνουμε καλά. Αφήνουμε το δοχείο στο μπαλκόνι σε μέρος που να το βλέπει ο ήλιος και κάθε μέρα το ανακινούμε για ένα μήνα. Μετά το μήνα, σουρώνουμε το υγρό και το λικέρ είναι έτοιμο.

Οι Ρωμαίοι χρησιμοποιούσαν τη μέντα για να αρωματίσουν το νερό που θα έκαναν το μπάνιο τους ενώ οι Άραβες τη θεωρούσαν αφροδισιακή. Τα φύλλα της μέντας έχουν μαγνήσιο, σίδηρο, βιταμίνη Α και βιταμίνη C. Έχει καταπραϋντικές και αναλγητικές ιδιότητες ενώ θεωρείται πως κάνει καλό στον εγκέφαλο και βοηθά στους πονοκεφάλους. Επιπλέον ελαττώνει το αίσθημα της ναυτίας και βοηθά στα στομαχικά προβλήματα και στη καλύτερη πέψη. Σε υψηλές δόσεις βέβαια λειτουργεί και σαν ηρεμιστικό. Τέλος καταπραΰνει προβλήματα δερματολογικά, άγχους, πυρετού, ημικρανίας και καταπολεμά τις λοιμώξεις.

Κείμενο Κωνσταντίνα Καρτάλη