Δεν είναι κακό να μεγαλώνεις, κακό είναι να γερνάς. Και ένα από τα βασικά πράγματα που δείχνει κατά πόσο ισχύει το ένα ή το άλλο, είναι οι ρυτίδες.
Αποτυπώνουν τα πάντα με το πέρασμα των χρόνων. Μαζί με τη στάση του σώματος, τον τρόπο που περπατάς, που κινείσαι, που μιλάς. Αλλαγές που εσύ ο ίδιος δύσκολα καταλαβαίνεις στον εαυτό σου. Αλλά ο καθρέφτης σου δεν κάνει ποτέ λάθος. Εκτός αν είναι μαγικός και δείχνει τα πράγματα όπως τα φαντάζεσαι. Αλλά και ο μαγικός καθρέφτης των παραμυθιών, ακόμα κι αυτός, ήταν ειλικρινής.
Δεν μπορείς να αποφύγεις τις ρυτίδες. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα εμφανιστούν. Νωρίς ή λίγο πιο αργά. Το είδος της ρυτίδας όμως είναι άλλη ιστορία.
Μπορεί δύο άνθρωποι, να μεγάλωσαν στο ίδιο μέρος, με τις ίδιες συνθήκες, πάνω κάτω τα ίδια βάσανα και τις ίδιες χαρές. Αυτοί οι άνθρωποι δε σημαίνει ότι θα έχουν τα ίδια σημάδια γήρατος. Αυτό εξαρτάται από το πώς αντιμετωπίζει ο καθένας τους τις καταστάσεις.
Ο ένας είναι αγχώδης, παίρνει τα πράγματα βαριά, πνίγεται σε μια κουταλιά νερό και χάνει με το παραμικρό τη γη κάτω από τα πόδια του. Ο άλλος είναι πιο χαλαρός, πιο ήρεμος, πιο ψύχραιμος. Αντιμετωπίζει τις καταστάσεις με χιούμορ, αισιοδοξία και γέλιο. Όταν είσαι νέος δε σκέφτεσαι τι αντίκτυπο έχει η συμπεριφορά σου στα νιάτα σου με τα αποτελέσματα στα γηρατειά σου.
Όλες οι καταστάσεις έχουν την πλευρά που έχει πλάκα. Ο αισιόδοξος μετά τον πρώτο πανικό ηρεμεί και σατιρίζει την οποιαδήποτε κατάσταση ,αυτός και οι φίλοι του. Ο απαισιόδοξος χάνεται στο χάος της ματαιότητας που ο ίδιος δημιουργεί. Αυτοί οι δύο άνθρωποι στην πορεία της ζωής τους , από τη στιγμή που αυτή συνεχιστεί κανονικά, θα έχουν ένα κοινό σημείο στο οποίο εντοπίζονται κάποιες διαφορές. Σίγουρα θα έχουν κάποιες ρυτίδες. Αυτές είναι που δίνουν σε έναν τρίτο που θα τους παρατηρήσει, να καταλάβει πάνω κάτω πόσο καλά ή όχι πέρασαν.
Ο πρώτος θα έχει χαραγμένα στο πρόσωπό του όλα τα βάσανα, τα άγχη και τα άσχημα που μπορεί να πέρασε. Θα κουβαλάει μεγάλη πείρα αλλά και μεγάλο πόνο. Ο δεύτερος θα έχει κάποιες ελαφριές ρυτίδες κυρίως στα μάτια και στο στόμα που όμως δημιουργούν την αίσθηση ότι αν και μεγάλωσε, πέρασε καλά.
Οι ρυτίδες είναι οι μάρτυρες όλης της ζωής μας. Είναι η αντίδραση του οργανισμού μας στον τρόπο που συμπεριφερόμαστε στον εαυτό μας. Είναι κάποιοι παππούδες που περπατάνε στητοί και καμαρωτοί, έχουν να σου διηγηθούν μόνο όμορφες ιστορίες και αν έχουν και κάποια άσχημη τη λένε με τρόπο που μαρτυράει το «δε βαριέσαι, ότι έγινε, έγινε, τώρα που το θυμάμαι γελάω». Είναι και κάποιοι άλλοι, με βαθιές ρυτίδες, καμπουριασμένοι που μόνο ιστορίες πόνου έχουν να σου διηγηθούν. Όχι ότι δεν είχαν καλές στιγμές, απλά δεν τις πρόσεξαν, γιατί έδωσαν μεγαλύτερη σημασία στα βάσανά τους που ακόμα τα θυμούνται και δε γελάνε.
Όσο κοιτάς αλλού η ζωή συνεχίζεται κι εσύ χάνεις επεισόδια. Χάνεις όμορφες στιγμές, στιγμές χαράς και γέλιου με τους ανθρώπους που αγαπάς. Αυτοί σου δίνουν ζωή. Αυτοί που καταλαβαίνουν την ψυχή σου, το χιούμορ σου, που γελάνε μαζί σου κι εσύ μαζί τους. Το γέλιο δείχνει άνθρωπο χαρούμενο, ευτυχισμένο. Άνθρωπο που έχει ζήσει όμορφα τη ζωή του. Που είχε την όρεξη να φερθεί στον εαυτό του « με το γάντι» όπως ακριβώς του αρμόζει. Που έχει καταλάβει ότι η ζωή περνάει γρήγορα και κάποτε θα τελειώσει. Και η μιζέρια δεν είναι τρόπος να περάσεις κάτι τόσο σύντομο όπως η ζωή. Ο τρόπος είναι το γέλιο! Να γελάς μέχρι να πονέσει η κοιλιά σου και μετά να γελάσεις και λίγο ακόμα.
Δεν υπάρχουν μυστικά νεότητας, ούτε γιατρικό για τα γεράματα. Ένα είναι το μυστικό και το γιατρικό. Το γέλιο! Να γελάς! Με όλη σου την ψυχή, με όλη σου την καρδιά. Να κυνηγάς την ομορφιά και να αποφεύγεις την ασχήμια. Αν δεν μπορείς να την αποφύγεις να την αντιμετωπίζεις σαν κάτι αστείο. Γιατί όλα κάποτε περνάνε. Τίποτα δε μένει σταθερό και ίδιο. Όλα αλλάζουν. Αντί να γελάς όταν τα θυμάσαι, γέλα όταν τα ζεις. Έτσι όταν σε κοιτούν οι άλλοι θα καταλαβαίνουν ότι οι περισσότερες ρυτίδες σου είναι έκφρασης. Άλλωστε η ζωή από μόνη της είναι ένα μεγάλο αστείο και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται. Και ας είσαι γεμάτος ρυτίδες. Μεγάλωσες. Τι να κάνουμε; Μεγάλωσες όμορφα όμως;
Το πρόσωπό σου είναι ο χάρτης της ζωής σου. Έχει βουνά, ποτάμια, θάλασσες. Και όταν μεγαλώσεις όλα αυτά θα διαγράφονται σαν μικρά σημεία στο σώμα σου. Φρόντισε να φαίνονται με έντονα χρώματα και όχι σκυθρωπά και αχνά. Είναι ο καθρέφτης της ψυχής σου όπως τα μάτια και το βλέμμα σου. Και αυτός λέει πάντα την αλήθεια. Και ναι είναι μαγικός καθρέφτης.
Άλφα-πι
Πολλές ιδέες έρχονται σαν αστεία. Να κάνεις τις σκέψεις σου όσο πιο αστείες γίνεται.
