Καλύπτει ένα μεγάλο μέρος της ανθρώπινης ιδιοσυγκρασίας. Επικοινωνία, κοινωνικοποίηση, ανταλλαγή απόψεων, ψυχαγωγία, ενημέρωση, σεξ, έρωτα. Ναι, είναι πολύ δυνατό το facebook. Με τις παρέες του, το καζίνο του, τη φάρμα του. Είναι ένας κόσμος, εικονικός μα τόσο πραγματικός…. Αυτό σημαίνει ότι έχει και τα ξεσπάσματά του όπως ο πραγματικός κόσμος. Σε μερικούς ανθρώπους βγάζει μια αρρώστια, που μάλλον από πριν κουβαλούσαν μέσα τους και απλά τους διεύρυνε τους ορίζοντες… Αυτή η αρρώστια παλιότερα ήταν πιο δύσκολο να εκδηλωθεί. Τώρα είναι πολύ απλό. Γιατί το facebook, δεν το χειρίζονται μόνο ενήλικες που ξέρουν να το διαχειριστούν. Το χειρίζονται πλέον και ανήλικα παιδιά. Τα παιδιά ασχολούνται σήμερα με τους υπολογιστές και τα παρελκόμενα αυτών από πολύ μικρά. Ξεκινάνε από το γυμνάσιο, μην πούμε δημοτικό και το παραχοντρύνουμε. Δεν ελέγχονται από κάπου. Είναι ελεύθερα να σερφάρουν στο διαδίκτυο. Δεν απαγορεύεται κάτω από κάποια ηλικία.
Μέσα στον κόσμο αυτό λοιπόν υπάρχουν, εκτός από τους νοήμονες που κάνουν ορθή χρήση, ανήλικα παιδιά και άρρωστοι ψυχικά και νοητικά ενήλικες. Και ότι περισσεύει , απλά τα χει λίγο χαμένα. Τα αποτελέσματα υπάρχουν στην τηλεόραση, στις εφημερίδες, στο διαδίκτυο, στο ραδιόφωνο.
Το facebook έχει την ικανότητα να ξεκινήσει καλοσχεδιασμένες επαναστάσεις, αλλά μπορεί να γίνει και ο ηθικός αυτουργός βίαιων εγκλημάτων.
Μπορεί να είναι ένας καλός σύντροφος στις μοναξιές μας. Μας κάνει να αισθανόμαστε ότι είμαστε κοινωνικοί, ειδικά όταν έχουμε 3000 φίλους. 3000 φίλους; Αδύνατον! Είσαι και ο πρώτος! Για να μη μιλήσουμε για τα γκομενάκια που μπορείς να βρεις ( και τα τρία φύλα)
Είναι ο ψυχολόγος μας. Ανακοινώνουμε και δημοσιοποιούμε πράγματα που έχουμε στην ψυχή μας, όμορφα ή άσχημα. Μπορεί όχι ευθέως, ίσως με ένα τραγούδι ή ένα status. Μπορεί να μη βγεις να πεις « με παράτησε για άλλη και τον μισώ», αλλά μπορεί να ποστάρεις στον τοίχο σου το « χειρότερη να είναι η κάθε σου ημέρα», και όλα καλά!
Το facebook μας ψυχαγωγεί, σχεδόν όσο οι πραγματικοί μας φίλοι. Μπορούμε να κάνουμε ένα φραπεδάκι, να κάτσουμε στον υπολογιστή και να παίξουμε ένα τάβλι, ένα πόκερ, να φυτέψουμε κανένα αγγούρι στη φάρμα μας και… πέρασε η μέρα. Δούλεψες και διασκέδασες. Τι άλλο θές;
Με τη βοήθεια του facebook βρίσκουμε ανθρώπους που είχαμε χάσει χρόνια. Τους ανθρώπους που θέλεις στη ζωή σου τους έχεις, δε χρειάζεται να τους ψάχνεις. Δε θα τους έχανες αν τους ήθελες. Παρόλα αυτά θεωρείται ένα καλό εργαλείο εξεύρεσης ανθρώπων.
Μπορεί να έχει χίλια κακά και άλλα τόσα καλά. Μπορεί να βοηθήσει τον κόσμο να αλλάξει, είτε προς το χειρότερο, είτε προς το καλύτερο, ανάλογα με τη χρήση του. Δεν είναι όμως και δεν μπορεί να γίνει φίλος, ψυχολόγος, ψυχαγωγός. Αυτά τα κενά συμπληρώνονται στον πραγματικό κόσμο. Εκεί που ζούμε και ως σάρκα όχι μόνο ως πνεύμα. Γι’ αυτό όποιος έχει πραγματικούς φίλους, επιβάλλεται να ακούει συχνά τη φράση « Έλα ρε, ξεκόλλα, άσε το facebook, και πάμε μια βόλτα… έξω, στον ήλιο, στον αέρα, στη ζωή…».
Άλφα-πι
