Σίγουρα
φτάνει κάποια στιγμή στη ζωή του καθένα
μας που όλα μας φαίνονται μάταια. Τίποτα
δεν έχει σημασία και όποιο δρόμο και αν
σκεφτείς να πάρεις σου φαίνεται αδιέξοδο.
ΠΑΝΙΚΟΣ. Σκεφτόμαστε ότι δεν έχουμε
ζήσει τίποτα, πως ότι κάναμε μέχρι τώρα
το κάναμε για να ευχαριστήσουμε τους
άλλους, ότι δεν έχουμε ζήσει για εμάς
τους ίδιους.
Σαν
να βρίσκεσαι σε μια ταινία που εσύ ο
ίδιος είσαι πρωταγωνιστής, σεναριογράφος
και σκηνοθέτης. Επιλέγεις, όμως, να
κάνεις τον πρωταγωνιστή της ταινίας
δυστυχισμένο και μίζερο. Μόνο που σε
αυτή την ταινία πρωταγωνιστής είσαι
εσύ ο ίδιος.
Μοιράζεις
τα κομμάτια του εαυτού σου στους ανθρώπους
που σε περιτριγυρίζουν. Δίνεις, αλλά τι
έχεις πάρει πίσω αλήθεια; Αφού βρίσκεσαι
σε πανικό η απάντηση είναι μία: ΤΙΠΟΤΑ.
Σκέφτεσαι πως όταν εσύ θα βρεθείς σε
μια δύσκολη θέση περιμένεις κατανόηση
και ένα καλό λόγο αλλά το μόνο που τελικά
παίρνεις είναι αχαριστία. Και όμως,
συνεχίζεις να δίνεις . Αναρωτήθηκες
ποτέ γιατί; Γιατί να συνεχίσεις να το
κάνεις αφού το λογικό θα ήταν να
σταματήσεις;
Διάβασα
κάποτε σε ένα βιβλίο ψυχολογίας (πάνε
χρόνια) πως οι άνθρωποι που δίνουν είναι
αυτοί που στην παιδική τους ηλικία πήραν
αρκετή αγάπη. Υπάρχουν όμως άνθρωποι
που μπορούν να δίνουν χωρίς στην
πραγματικότητα να παίρνουν τίποτα; Όσο
κακό και αν ακουστεί, όχι. Οι άνθρωποι
από τη φύση μας είμαστε εγωιστές και
άλλοι πολύ άλλοι λιγότερο σκεφτόμαστε
το προσωπικό μας όφελος. Όπως και να
έχει όμως κανένας δεν μπορεί να σου
εγγυηθεί πως ότι δώσεις σε αυτή τη ζωή
θα το πάρεις πίσω. Ρισκάρεις. Δίνεις
επειδή σε κάνει να νιώθεις όμορφα με
τον εαυτό σου.
Επειδή
όμως όπως είπαμε και πιο πάνω εμείς οι
άνθρωποι είμαστε εγωιστικά όντα πάντα
περιμένουμε και να πάρουμε. Αυτό είναι
και το υγιές. Ο ισομερισμός του δούναι
και λαβείν.
Ακόμα
όμως και αν αποφασίσουμε ο καθένας για
τον εαυτό του πως θέλεις να δίνεις και
δεν σε νοιάζει τόσο για το τι θα πάρεις
αυτό δεν μας καθιστά θύματα γιατί ακόμα
και έτσι υπάρχει το στοιχείο του εγωισμού.
Γίνεσαι έρμαιο της αναζήτησης της
εκτίμησης των άλλων ανθρώπων. Δίνεις,
δίνεις, δίνεις και πολλές φορές ξεπερνάς
τις δυνατότητές σου νιώθοντας ευχαρίστηση
όχι επειδή στο αναγνωρίζουν ολοκληρωτικά
αλλά επειδή αν κάτι πάει στραβά θα
μπορέσεις να αποποιηθείς κάθε ευθύνη.
Θα μπορέσεις να πεις στον εαυτό σου
«έκανα ότι μπορούσα». Χωρίς τύψεις,
χωρίς ενοχές.
Δεν
ξέρω αν υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν
να δίνουν μόνο χωρίς να παίρνουν τίποτα.
Αφήνω μια πιθανότητα να συμβαίνει αυτό.
Αν υπάρχουν όμως , πόσο υγιές είναι να
παραγκωνίζεις τον εαυτό σου και να ζεις
μόνο για τους άλλους;
Όπως
και αν έχετε αποφασίσει να ζήσετε τη
ζωή σας , είτε περιμένετε να πάρετε πίσω
είτε όχι ένα πράγμα μπορούμε να πούμε
με σιγουριά: Προσφέρω σημαίνει είμαι
δυνατός.
Τελειώνοντας
θα αναφέρω μια φράση που μου είπε πρόσφατα
ένας φίλος: «Είτε πάρεις πίσω είτε όχι
ένα πράγμα να θυμάσαι πάντα…. ΔΙΝΩ
ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΕΧΩ ΓΕΜΑΤΗ ΚΑΡΔΙΑ».
pepeneli
